Summer ass eng waarm a verännerlech Saison. Jiddereen seet datt de Summer wéi e Puppelchen säi Gesiicht ass an et wäert änneren. Wann et glécklech ass, schéngt d'Sonn liicht. Wann et traureg ass, verstoppt sech d'Sonn an de Wolleken a weinst heemlech. Wann et rosen war, waren et donkel Wolleken, Blëtz an Donner, an et reent. Summer ass naughty!

De Summer ass hei, an de Weier zu Linghu ass sou schéin!
Ech hunn schéi Lotusblummen am Weier gesinn. Et gi rout, rosa, rout wéi Feier, rosa wéi Niwwel. E puer sinn hallef oppen, e puer sinn ganz oppen, an e puer si Blummen Schanken. D'Lotus Blieder si ronn a gréng. E puer hunn héich aus dem Waasser gebuert, wéi e grousse Regenschirm; e puer schwiewen niddereg um Waasser, wéi e grénge Lotusblattboot. Et ass wierklech "wäit an no, héich an niddreg".
De Weier am Summer lackelt all déi kleng Déieren un. Ech hunn Päiperleken um Weier gesinn, wéi wann se e schéinen Danz danzen; Villercher koumen och, kierzen op de Lotus, wéi se ze soen: „Schwëster Lotus, Moien! Hallo!" De klenge Libelle ass iwwer geflunn an huet um Knospe vun der Lotusblumm gespillt. Et war wierklech "de klenge Lotus huet seng scharf Hoern, an d'Libell ass scho um Kapp stoen." Schwammen glécklech ronderëm, wéi wann ech soen: "De Summer ass super!"

Summernuecht, kloren Himmel voller Stären. Ech kucken ëmmer gär op den verlockende Stärenhimmel.
Kuckt, déi Onmass Stäre blénke wéi wäertvoll Pärelen, an de riesegen Himmel ass wéi e risegen Ecran. Heiansdo sinn déi kleng Stäre wéi Edelsteng, déi am bloen Ecran agelagert sinn, mat engem liichtschwaache Liicht flikkeren; heiansdo si se wéi kleng Aen déi blénken, virwëtzeg no eppes op der Äerd sichen.

De Stärenhimmel an der Summernuecht ass eng fräi Welt, si wäerten mir hir Spuren, hir Gedanken, hir Temperament net soen, a si loossen dech hir Erscheinung net kloer gesinn, si kreéieren Iech nëmmen en imaginäre Raum, loosst den Du virstellen, schafen, a loosse Dir bauen!